Marijn Backer

Marijn Backer over Marijn Backer

Ik ben geboren in de tijd dat de eerste mensen in Nederland tv keken. Dat is best lang geleden. Ik woonde in Zeeland en later in de buurt van Amersfoort. Ik heb ook nog in Leeuwarden, Blaricum, Bilthoven, Breda en Utrecht gewoond. Mijn vader verhuisde graag, maar dat kwam ook omdat hij van mijn moeder scheidde en ik met hem meeging. Toen trouwde hij weer en gingen we weer ergens anders wonen. Enzovoort. Ik heb daarom echte familie en stieffamilie en ik vind ze allemaal aardig.
Mijn echte broers en zussen (5) vertelde ik vroeger veel verhalen. Als we ver met de auto gingen rijden moest ik vertellen. Ik verzon tijdens het vertellen. Ik ben alle verhalen weer vergeten. Ik fantaseerde altijd veel. Ik vertelde in bed verhalen aan mijn knuffels en als ik naar de wolken keek zag ik verhalen gebeuren. Vraag me niet hoe. Dat overkomt me nog steeds. Ook als ik naar een gezicht kijk kan ik een verhaal verzinnen dat bij dat gezicht past. Je snapt het wel: ik vertel graag en daarom schrijf ik ook.
Ik schrijf al een heel tijdje. Ik schrijf gedichten en jeugdromans. Mijn boeken heten Thuis niet thuis, Ik hou waar ik van hou, Dossier Wauter Both, Kijk niet om, Ik ben van niemand en Het geheim van de verdwenen dieren .
Ik schreef ook (samen met Inez van Eijk) een brievenboek: Lieve Engerd de Groetjes . Daar kreeg ik een Zilveren Griffel voor.
Ik was vroeger zeepierenspitter, palingvisser, yogi, verpleegkundige en nu leraar. Ik houd van heel veel leuke dingen. Logisch. Ik houd het meest van mijn hondje denk ik maar natuurlijk ook het meest van mijn familie. Ik houd ook van mijn werk. Mensen die denken dat leraar zijn stom is, vergissen zich.
Ik houd niet van domme ruzies tussen grote mensen, niet van mensen die zichzelf belangrijk vinden en niet van veel vlees eten.
Blauw en oranje vind ik mooie kleuren maar groen ook en geel en roze ook. Je snapt het, ik vind veel mooi. Ik hoop dat jij mijn boeken graag leest en als je wat wilt melden, mail me!